לילדים הערבים בנגב מגיע להגיע בשלום לבית הספר!

כ-40 אלף ילדים מוסעים בכל יום לבתי הספר ביישובים הבדואים בנגב בדרכי עפר משובשות, רצופות בורות ומהמורות. בשל תנאי הדרך הקשים ההסעות מתבצעות באוטובוסים ישנים שאינם עומדים בתנאי בטיחות בסיסיים (זאת מכיוון שאוטובוסים חדשים הם נמוכים יותר ולא יכולים לעבור בדרכים אלה). השילוב בין דרכים משובשות לכלי רכב לא בטיחותיים מייצר סכנה בטיחותית חמורה לילדים, שכבר גבתה קורבנות בנפש – בשנת 2016 נדרסה למוות על ידי רכב הסעות הילדה מרים אבו ג'ודה ז"ל מהכפר אל-זערורה. בנוסף, כאשר יורדים גשמים הדרכים הופכות לבוציות, ואינן מאפשרות מעבר כלי רכב, מה שמוביל פעמים רבות לביטול ואבדן ימי לימודים.

לא ייתכן שבמדינת ישראל בשנת 2018 ילדים נאלצים לעמוד בפני כל כך הרבה סכנות ומכשולים בדרך שאמורה להיות עבורם הכי בטוחה ולהעניק להם הזדמנות שווה – הדרך לחינוך והשכלה.

את המצב הזה ניתן וצריך לשנות. בעלות של כ-8 מליון ₪ ניתן להוציא לפועל תוכנית לשיפוץ דרכי העפר, להסדרת תעלות ניקוז ומעברי מים ולפריסת שכבת מצעים שתאפשר מעבר חלק ובטוח של כלי רכב. זה פתרון ישים בטווח קצר, הוא אינו יקר, הוא בטיחותי, והוא נותן מענה אמיתי לילדים ומשפחותיהם.

מאחר והדרכים ממוקמות מחוץ לתחומי השיפוט של הרשויות המקומיות באזור, האחריות על אחזקתן מוטלת על משרד החקלאות, שאמון על תוכנית החומש לפיתוח כלכלי בחברה הערבית-הבדואית בנגב - שבראשו עומד השר אורי אריאל. הוא הכתובת, הוא האדם שיכול לגרום לשינוי.

חברנו יחד מספר ארגונים של החברה האזרחית - עמותת סיכוי, המועצה האזורית לכפרים הבלתי מוכרים בנגב ופורום דו קיום בנגב לשיוויון אזרחי, ואנחנו צריכים אתכם כדי להשפיע - שלחו הודעה עכשיו לשר אורי אריאל, דרשו ממנו לקחת אחריות על שלומם של הילדים הערבים בנגב.

ما أهمية ذلك؟

نحو 40 ألف طفل يُنقلون يوميًا إلى المدارس في البلدات البدوية في النقب عبر طرق ترابية غير معبدة وملآى بالحُفَر والمطّبات. نظرًا للحالة السيئة للطرقات، تُستخدم في نقل الأطفال حافلات قديمة – حافلات لا تستوفي شروط الأمان الأساسية (لأن الحافلات الجديدة منخفضة أكثر ولا تستطيع السفر عبر هذه الطرقات). إن تلاقي طرق غير مؤهلة ومركبات غير آمنة في هذه الحالة ينتج خطرًا شديدًا على أمان الأطفال، خطر أدى إلى خسارة في الأرواح، ففي العام 2016 دُهست الطفلة المرحومة مريم أبو جودة من قرية الزعرورة من قبل حافلة نقل طلاب. كذلك، عندما تُمطر تتحوّل الطرقات إلى طرق موحلة بحيث لا تتمكن المركبات من العبور – ما يؤدي في أحيان عديدة إلى إلغاء وخسارة أيام تعليمية.

لا يُعقل أنه في دولة إسرائيل 2018 يضطر أطفال لمواجهة هذا الكم الكبير من المخاطر والعقبات في طرق يجب أن تكون الآمن لهم وأن توفّر لهم فرصًا متساوية – الطريق للتربية والتعليم.

يُمكن، ويجب، تغيير الوضع القائم. من الممكن، بمبلغ نحو الـ8 مليون شيكل، تنفيذ خطة لترميم الطرق الترابية، تنظيم قنوات الصرف وجريان المياه، وبسط طبقات تعبيد تتيح مرورًا سلسًا وآمنًا للمركبات. هذا حلّ قابل للتنفيذ على المدى القريب، غير مكلف، آمن، ويعطي حلاً حقيقيًا للأطفال وعائلاتهم.

بما أن الطرق واقعة خارج مسطحات نفوذ السلطات المحلية في المنطقة، فإن المسؤولية على صيانتها تقع ضمن وزارة الزراعة، المؤتمنة على الخطة الخماسية للتطوير الاقتصادي في المجتمع العربي البدوي في النقب – ووزيرها أوري أريئل. هو العنوان وهو الشخص الذي بإمكانه إحداث تغيير.

التقينا على المشروع، عدة مؤسسات مجتمع مدني – جمعية سيكوي، المجلس الإقليمي للقرى غير المعترف بها في النقب ومنتدى التعايش في النقب للمساواة المدنية، ونحن بحاجة إليكم للتأثير – أرسلوا رسالة الآن للوزير أوري أربئل، وطالبوه بتحمّل المسؤولية على سلامة وأمان الأطفال العرب في النقب.